Անճարությունից շնչահեղձ եմ լինում… քիչ է մնում սրտի կաթված ստանամ․ Կարեն Գևորգյան

«Բերդ» պարային անսամբլի գեղարվեստական ղեկավար և գլխավոր բալետմայստեր, ՀՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ, պրոֆեսոր՝ Կարեն Գևորգյանը գրել է․

Անճարությունից շնչահեղձ եմ լինում… Չգիտեմ, ինչպես կարելի է պայքարել մշակութային այս խառնաշփոթի դեմ, քիչ է մնում սրտի կաթված ստանամ: Այլևս չեմ դիմանում արաբական, թուրքա-պարսկական ոճերով գործիքավորված երգերին ու պարերին:

Հիմա կասեք՝ ոչ ոք չի ստիպում լսել ու նայել: Ստիպում են, այն էլ ինչպես: Բառիս բուն իմաստով ստիպում են բոլոր հեռուստաընկերությունները՝
ամեն օր ու ամեն ժամ: Ի՞նչ անենք:

Բոլորը պահանջում են աշխարհից ճանաչել հայոց ցեղասպանությունը, բայց ոչ ոք հանրային հեռուստաընկերությունից չի պահանջում դադարեցնել ազգային մշակույթի դեմ ուղղված ապազգային քաղաքականությունը:

Me asfixio de insomnio … casi me da un infarto ․ Karen Gorgyan

El director artístico del conjunto de danza “Berd” և Coreógrafo jefe, Trabajador cultural de honor de la República de Armenia, el profesor Karen Gorgyan escribió ․

Me asfixio de insomnio… No sé cómo combatir este lío cultural, casi me da un infarto. Ya no soporto las canciones y bailes instrumentados en estilo árabe, turco-persa.

Ahora dices, nadie te está obligando a escuchar y mirar. Lo fuerzan, ¿cómo? Literalmente, todas las empresas de televisión obligan:
todos los días y cada hora. ¿Qué debemos hacer?

Todos exigen que el mundo reconozca el Genocidio Armenio, pero nadie exige que la televisión pública detenga su política antinacional contra la cultura nacional.